Nog-niet-criminele jongeren en andere eufemismen

Soms verslikt een mens zich bij het drinken van zijn matinaal kopje koffie. "Nederland wil 'heropvoedkampen' voor jongeren," las ik vanmorgen in de krant. Tegen 2011 wil de Nederlandse minister van Jeugd en Gezin André Rouvout een netwerk van 'opvoedkampen' voor 'nog-niet-criminele jongeren'. Jongeren zonder opleiding of werk zouden verplicht zijn tot deelname aan zulke kampen (nu omgedoopt tot "campussen voor probleemjongeren") om ze "voor te bereiden op de arbeidsmarkt en te voorkomen dat ze rottigheid uithalen". Een strafblad is dus niet meer nodig. Dat dit strijdig is met het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (dat stelt dat aanhouding en detentie zonder aanwijsbare overtreding niet kan), wordt handig opgelost door de nieuwe "leerwerkplicht", die vanaf 2009 geldt en die stelt dat jongeren die zonder diploma van school zijn gegaan, niet werken en geen uitkering krijgen, kunnen worden gedwongen een opleiding te volgen of aan de slag te gaan. Wie daaraan nog niet voldoet, zou naar een kamp moeten.

Al ben ik zeker niet tegen allerhande activeringsmechanismen om mensen aan het werk te krijgen (hoewel je je ook hierbij vragen kan stellen, maar dat is een ander hoofdstuk...), toch lijkt me dit een paar bruggen te ver. Het primaat van de economie en de daarbijhorende alleenzaligmakende vigerende arbeidsethiek gaan hier mooi samen met een verdere criminalisering van de werklozen. Ik krijg de kriebels bij de gedachte aan "opvoedkampen" voor "nog-niet-criminele" jongeren wiens enige misdaad erin bestaat zich (nog) niet ingeschakeld te hebben in een soms wel erg op een keurslijf lijkende arbeidsmarkt...

In het oog te houden.