Midden-Oosten en Midden-Aarde, één strijd

Aaaah, het Midden-Oosten. Zolang ik op deze aardkloot rondloop, is er daar serieuze stront aan de knikker. Beiroet, de naam roept een rits beelden op die op mijn toen nog kinderlijk netvlies gebrand werden. Ik begreep er niks van, van al die Palestijnen, Syriërs, Israëli's, Hezbollahs en Druzen (jawel, die waren er toen ook al). Ondertussen ben ik een ietsje wijzer geworden en betekenen die namen iets meer dan de figuren uit een gruwelijk sprookje, dat zelfs Tolkien amper had kunnen bedenken.
Maar is er sindsdien iets wezenlijks veranderd ? I don't think so. Zoveel oorlogen, inmengingen, mislukte diplomatieke demarches en oliecrises later blijft het gebied één grote gordiaanse knoop. Zoveel tegenstrijdigheden beuken op zo'n kleine morzel gronds met volle geweld op elkaar in en zenden seismische golven over de rest van onze blauwe planeet. Niet alleen de drie grote monotheïstische godsdiensten (die hier overigens allemaal geboren zijn en die, of ze het nu leuk vinden of niet, met een dikke navelstreng aan elkaar en aan hun gezamenlijke dorre woestijnmoeder verbonden zijn), niet alleen Oosterse en Westerse politieke en sociale tradities , niet alleen jihad en McWorld spelen hier de hoofdrol, maar ook een onverwerkt koloniaal verleden, dat tot op de dag van vandaag voortleeft. Overgiet dit alles met een rijkelijk oliesausje en je hebt een heerlijke coctail.
Voor een analyse van all things middle-east brengt u beter een bezoekje aan uw plaatselijke bibliotheek.
Louter een paar losse gedachten:

• De onvoorwaardelijke steun van de VS aan Israël (die overigens van redelijk recente datum is, maar die wel de partijgrenzen tussen Democraten en Republikeinen overbrugt) staat in schril contrast met de (weeral eens) hopeloos verdeelde en machteloze EU.
• "Maar wat kan de EU hier dan doen, en moét zij ook iets doen ?", hoor ik u vragen. Hell Yeah ! Het Midden-Oosten ligt in onze achtertuin en de EU heeft wel degelijk de middelen om het verschil te maken, om met "sticks and carrots" aan coersive diplomacy te doen. Maar bij gebrek aan een coherent buitenlands beleid zal dat dus nog niet voor morgen zijn.
• Ofwel moet de Westerse wereld consequent de democratie verdedigen en dus ook de Palestijnse Autoriteit in handen van Hamas erkennen. Ofwel moet ze erkennen dat democratie niet overal werkt, maar het begrip niet meer gebruiken als excuus of drogreden om een land te bezetten.
  
• Weerom is het ontstellend hoe weinig aandacht deze problematiek krijgt op onze Vlaamse televisie, wanneer je het met Nederland, Frankrijk of zelfs Wallonië vergelijkt. Er zijn natuurlijk belangrijker zaken, zoals de hittegolf of de nieuwe beheersovereenkomst van de VRT.
• Hoe zwak is het internationaal recht niet (alle verdragen en conventies ten spijt) wanneer het geconfronteerd wordt met rauwe machtspolitiek...

Geniet nog van de zomer...