Tsjetsjenië, deel 2

De oorlog had het gezag van de Tsjetsjeense overheid geërodeerd. Zij had grotendeels haar controle over de milities en rivaliserende krijgsheren verloren. De Tsjetsjeense economische structuur was volledig verwoest en dreef de verarmde bevolking in de armen van radicalere elementen van het verzet. Ook namen de acties van de georganiseerde misdaad hand over hand toe (drugssmokkel, ontvoeringen,…) en won een militante versie van de islam aan invloed.
President Doedajev kwam in 1995 om het leven bij een Russische raketaanval. Hij werd in 1997 opgevolgd door Aslan Maschadov, nadat deze de verkiezingen die door de OVSE werden begeleid, had gewonnen. Door veel Tsjetsjenen wordt hij als het enige legitieme staatshoofd beschouwd. Hij riep de onafhankelijke republiek van Ichkeria uit en verklaarde in 1998 de sharia in te voeren in geheel Tsjetsjenië. Maschadovs gezag werd niet onverdeeld erkend. Enerzijds was er de tegenstand van lokale krijgsheren en radicale moslimmilitanten, anderzijds richtten Moskou-getrouwen de Raad van de Republiek Tsjetsjenië op, die opereerde vanuit Moskou.
In augustus 1999 viel een groep guerrilla’s onder leiding van de Tsjetsjeense krijgsheer Sjamil Basajev de aangrenzende Russische republiek Dagestan binnen in een poging een grotere islamitische staat te stichten. Kort daarna deden zich een aantal hevige bomexplosies voor in Moskou en Volgodonsk. Hoewel niet opgeëist, beschuldigde het Kremlin de Tsjetsjeense regering van Aslan Maschadov van deze aanslagen, die aan meer dan driehonderd mensen het leven kostten. De nieuwe Russische president Vladimir Poetin, wiens hele campagne draaide rond het thema Tsjetsjenië, besloot terug te slaan en zond opnieuw troepen naar de opstandige republiek . 100.000 Russische soldaten bezetten namen aan de oorlog deel, Grozny werd met de grond gelijk gemaakt en één derde tot de helft van de 1,3 miljoen Tsjetsjenen namen de vlucht. Er vielen veel burgerslachtoffers en steeds luider klonk het internationaal protest tegen de mensenrechtenschendingen door het Russische leger én de Tsjetsjeense rebellen. Poetin beloofde de zaak te onderzoeken maar de oorlog ging gewoon door. In tegenstelling tot de eerste Tsjetsjeense oorlog, kon ditmaal het ingrijpen van het Russische leger op de goedkeuring van brede lagen van de bevolking rekenen.
De aanslagen van 11 september in de Verenigde Staten hadden ook hun gevolgen voor het Tsjetsjeense conflict.